We have begun work on two separate but related ontologies for the study of neurological diseases. The first, the Neurological Disease Ontology (ND), is intended to provide a set of controlled, logically connected classes to describe the range of neurological diseases and their associated signs and symptoms, assessments, diagnoses, and interventions that are encountered in the course of clinical practice. ND is built as an extension of the Ontology for General Medical Sciences — a high-level candidate OBO Foundry ontology that (...) provides a set of general classes that can be used to describe general aspects of medical science. ND is being built with classes utilizing both textual and axiomatized definitions that describe and formalize the relations between instances of other classes within the ontology itself as well as to external ontologies such as the Gene Ontology, Cell Ontology, Protein Ontology, and Chemical Entities of Biological Interest. In addition, references to similar or associated terms in external ontologies, vocabularies and terminologies are included when possible. Initial work on ND is focused on the areas of Alzheimer’s and other diseases associated with dementia, multiple sclerosis, and stroke and cerebrovascular disease. Extensions to additional groups of neurological diseases are planned. The second ontology, the Neuro-Psychological Testing Ontology (NPT), is intended to provide a set of classes for the annotation of neuropsychological testing data. The intention of this ontology is to allow for the integration of results from a variety of neuropsychological tests that assay similar measures of cognitive functioning. Neuro-psychological testing is an important component in developing the clinical picture used in the diagnosis of patients with a range of neurological diseases, such as Alzheimer’s disease and multiple sclerosis, and following stroke or traumatic brain injury. NPT is being developed as an extension to the Ontology for Biomedical Investigations. (shrink)

We are developing the Neurological Disease Ontology (ND) to provide a framework to enable representation of aspects of neurological diseases that are relevant to their treatment and study. ND is a representational tool that addresses the need for unambiguous annotation, storage, and retrieval of data associated with the treatment and study of neurological diseases. ND is being developed in compliance with the Open Biomedical Ontology Foundry principles and builds upon the paradigm established by the Ontology for General Medical Science (OGMS) (...) for the representation of entities in the domain of disease and medical practice. Initial applications of ND will include the annotation and analysis of large data sets and patient records for Alzheimer’s disease, multiple sclerosis, and stroke. (shrink)

Biological ontologies are used to organize, curate, and interpret the vast quantities of data arising from biological experiments. While this works well when using a single ontology, integrating multiple ontologies can be problematic, as they are developed independently, which can lead to incompatibilities. The Open Biological and Biomedical Ontologies Foundry was created to address this by facilitating the development, harmonization, application, and sharing of ontologies, guided by a set of overarching principles. One challenge in reaching these goals was that the (...) OBO principles were not originally encoded in a precise fashion, and interpretation was subjective. Here we show how we have addressed this by formally encoding the OBO principles as operational rules and implementing a suite of automated validation checks and a dashboard for objectively evaluating each ontology’s compliance with each principle. This entailed a substantial effort to curate metadata across all ontologies and to coordinate with individual stakeholders. We have applied these checks across the full OBO suite of ontologies, revealing areas where individual ontologies require changes to conform to our principles. Our work demonstrates how a sizable federated community can be organized and evaluated on objective criteria that help improve overall quality and interoperability, which is vital for the sustenance of the OBO project and towards the overall goals of making data FAIR. Competing Interest StatementThe authors have declared no competing interest. (shrink)

A proof for P=NP in modal logic. What it takes to simulate all particles in the universe correctly.

The concept of acting intentionally is an important nexus where ‘theory of mind’ and moral judgment meet. Preschool children’s judgments of intentional action show a valence-driven asymmetry. Children say that a foreseen but disavowed side-effect is brought about 'on purpose' when the side-effect itself is morally bad but not when it is morally good. This is the first demonstration in preschoolers that moral judgment influences judgments of ‘on-purpose’ (as opposed to purpose influencing moral judgment). Judgments of intentional action are usually (...) assumed to be purely factual. That these judgments are sometimes partly normative — even in preschoolers — challenges current understanding. Young children’s judgments regarding foreseen side-effects depend upon whether the children process the idea that the character does not care about the side-effect. As soon as preschoolers effectively process the ‘theory of mind’ concept, NOT CARE THAT P, children show the side-effect effect.idea.. (shrink)

This is a Turing Machine which computes the exponential function f(x,y) = xˆy. Instructions format and operation of this machine are intended to best reflect the basic conditions outlined by Alan Turing in his On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem (1936), using the simplest single-tape and single-symbol version, in essence due to Kleene (1952) and Carnielli & Epstein (2008). This machine is composed by four basic task machines: one which checks if exponent y is zero, a (...) second which checks if base x is zero, a third that is able to copy the base, and a fourth able to multiply multiple factors (in this case, factors will be all equal). They were conveniently separated in order to ease the reader's task to understand each step of its operation. We adopt the convention that a number n is represented by a string of n+1 symbols "1". Thus, an entry (x, y) will be represented by two respective strings of x+1 and y+1 symbols "1", separated by a single "0" (or a blank), and as an output, this machine will generate a string of (xˆy)+1 symbols "1". Some of the instructions are followed by a brief description of what's going on. (shrink)

Abstract: This paper restates the thesis of 'The Requirements of Justice and Liberal Socialism" where it was argued that liberal socialism best meets Rawlsian requirements of justice. The recent responses to this paper by Jan Narveson, Jeppe von Platz, and Alan Thomas merit examination and comment. This paper shows that if Rawlsian justice is to be met, then non-personal property must be subject to public control. If just outcomes merit the public control of non-personal property and this control is (...) not utilized, then justice has been subordinated to the objectively less important institution of private property. (shrink)

Open theists deny that God knows future contingents. Most open theists justify this denial by adopting the position that there are no future contingent truths to be known. In this paper we examine some of the arguments put forward for this position in two recent articles in this journal, one by Dale Tuggy and one by Alan Rhoda, Gregory Boyd, and Thomas Belt. The arguments concern time, modality, and the semantics of ‘will’ statements. We explain why we find none (...) of these arguments persuasive. This wide road leads only to destruction. (shrink)

The four volume work of which this book is a part has been praised as one of the great monuments of theoretical scholarship in sociology of the century. The praise has come largely from the older generation of students of Parsons and Merton. A great deal of dispraise has come from Alexander's own generation. Alan Sica's (1983) brilliant, biting review of Volume I speaks for many of Alexander's peers. Volume II is likely to be even more controversial. This volume (...) begins the substantive task of the text, the reinterpretation of the 'theoretical logic' of the classical sociologists, a reinterpretation governed by the intention of transcending the errors and limitations of the 'presuppositional' reasoning of the classical thinkers. For Alexander's sociological audience the second volume is the beginning of what really counts, and Volume II is indeed quite a different affair from the first, 'philosophical' volume: the prose tightens, and the air of getting down to work is palpable. (shrink)

Her din ve mistik kültürde ortaya çıkan dinî tecrübelerin felsefe, kelam ve fıkıh gibi bilim alanlarında farklı açıklamaları yapılmış, akli olup olmadığı sorgulanmıştır. Vahiy, keramet, vecd, hulul, tecelli gibi kavramlara açıklamalar getirilmiştir. Fakat bu tür tecrübelerin insanın fizyolojik ve psikolojik mekanizmalarıyla ne tür bir bağlantısı olduğu İslam düşünce geleneğinde pek tartışılmamıştır. Bu tür tecrübe yaşayan kişilerin sorunlu olup olmadığı tıbbi açıdan değerlendirilmemiştir. Dini tecrübeleri tıbbî bir sorun olarak ele alıp bu tecrübeleri ‘deney’ konusu yaparak inceleyen ilk düşünür William James’tir (ö.1910). (...) O, The Varieties of Religious Experience adlı kitabında her türlü ‘dini’ olarak ifade edilen tecrübeleri ele alıp açıkladığı gibi, dini olmayan ama dini tecrübelere benzer mistik tecrübeleri de araştırıp, incelemiştir. Fakat James, araştırmasında dini ve mistik tecrübe ayırımı yapmamıştır. İkili bir ayırma tabi tutulmadan bütün tecrübelerin tek bir başlık altında incelenip ‘psikolojik durum’ olarak kabul edilmesi bu bildirinin ele aldığı ana sorundur. Bütün tecrübeler tek bir başlık altında ele alınırsa peygamberlerin tecrübeleri (vahiy) ile bunun dışında yer alan mistik tecrübelerin (vecd, keramet) bir farkı kalmayacaktır. Bu ikisini ayırmak için akli kriterleri ve tecrübelerinin ana iddialarını değerlendirip ele almak gerekir. Vahiy tecrübelerinin temel iddialarıyla mistik tecrübelerin iddialarını karşılaştırdığımızda vahiy tecrübelerinin akli kriterlere uygun olduğu ve tıbbi açıdan hastalıklı bir insanın tecrübesi olmadığı görülecektir. Mistik tecrübeler de ise durum bunun tersi görünmektedir. Mistik tecrübeler geçirenlerin çoğu zaman depresyon, manik ve çoğu zaman da uyuşturucu ile ortaya çıktığı, bunalımlı ve savaş dönemlerinde bu tür tecrübelerin arttığı görülür. Bu şekilde vahiy tecrübesinin doğruluğu ortaya konduğunda toplumu etkileyen dini inançların doğru kaynağına yönelmek mümkün olur. Mistik tecrübelerin ise hastalıklı zihnin ürünü olması nedeniyle insanları saptırıcı, dinden çıkarıcı ve akıl dışı olduğu ortaya çıkar. Bu şekilde dini inançların istikameti doğru bir şekilde çizilmiş olur. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

Dinî tecrübe Friedrich Schleiermacher (ö.1768) ile önem kazanan ve William James’in (ö.1842) eserleriyle din felsefesinde teistik delillerin içine dahil olan bir delildir. Dini tecrübelerin birçok şekilde meydana geldiği iddia edilmektedir. Bunlardan biri de sezgidir. Bu bildirinin amacı sezgisel bilginin Tanrı’nın varlığına delil olup olmadığını ortaya koymaktır. Sezgisel yetenek, insanın fiziksel gelişimine (yani beyin) paralel olarak gelişen bir yetidir ve zihnin gelişmesiyle birlikte kapasitesi artmaktadır. Önce çocukta duygusal bir sezgi hakim iken (4-7 yaş), daha sonra çocuğun somut işlemlere geçmesiyle sezgisel yetenek (...) somutla ilişkili hale gelir. (7-11 yaş) Ve somut nesne ve durumlar (deney ve pratikler) çocuğun sezgisel yeteneğinin gelişmesine yol açar. En son aşamada yani soyut işlemler döneminde (11-17 yaş) çocuğun beyninde prefrontal lobun gelişmesine bağlı olarak akli muhakeme gelişir ve bunun etkisiyle sezgisel yetenek, akli verileri kullanarak soyut sezgiye yönelir. Sezgisel yetenek böylece üç dönemin özelliklerini gösterebilir; çocukluktan aldığı duygusal sezgi ve somut/nesnenin çağrıştırdığı somut sezgi ve aklın dış dünyadan aldığı bilgileri zihinsel süreçlerden geçirerek işlemesi sonucu gelişen akılcı sezgi. O nedenle insanlarda tek bir sezgiden bahsetmek yanlıştır. Sezginin üç türü birbiriyle eş güdümlü olarak bilgiyi elde etmek için çalışır. Bu üç sezgi türünden akılcı sezgiye önem veren İbn Sina, sezgi bilgisini rasyonel, epistemolojik alana dahil eder. Yaptığı ilim sınıflamasında sezgi bilgisini deneye dayalı bilgi türü olarak görür ve akla/deneye dayalı bir sezgi anlayışı geliştirir. Bu sezgi anlayışı, peygamberliği rasyonel bir temele oturtmak ve irrasyonel olmadığın açıklamak için de kullanır. Kudsi akla sahip peygamberler üstün zekalarının etkisiyle güçlü sezgiye sahip olurlar ve vahiy alırlar. Vahiy alan sezgisel yetenek diğer insanlarda ortaya çıkıp dini tecrübeleri şekillendirebilir mi? Peygamberlerin vahiy tecrübesini taklit ederek kendilerinde yüksek sezgisel yeti olduğunu savunan bazı kişiler (veli) ilham yoluyla bilgi elde ettiklerini iddia etmişlerdir. Dini tecrübe delilinde bu tür tecrübeler dini delil olarak sayılmaktadır. Fakat bu sezgisel bilginin kaynağı duygu mudur, somut bir gösterge (deney) midir yoksa akıl mıdır? İlham ürünü olan eserlerde her zaman duygu vardır ve bu tür ifadeler insanı duygunun hakim olduğu zihinsel bir duruma götürür. Fakat vahiy tecrübesinde duygunun yanında, somut dünyanın varlığı ve akla dayalı bir sezginin olduğu da vurgulanmaktadır. O nedenle sezgisel bilgi ürünü vahiy üç tür sezgi bilgisine dayalı iken, ilham ürünü olan sezgisel bilgi sadece duyguya dayalıdır. O nedenle ‘dini’ bir delil olarak değil ‘mistik’ bir delil olarak değerlendirmeyi hak eder. (shrink)

To describe computers and sophisticated robots, many people today have no problem using personal attributes. Alan Turing published his famous intelligence test in 1950. From that time onwards, computers have gained increasingly higher status in this regard. Computers and robots nowadays are not only intelligent. They perceive, they remember, they understand, they decide, they play and so on. Recently, another such step has occurred but, this time, many researchers are seriously concerned. In February 2017, the European Parliament passed a (...) Resolution to attribute legal personhood to intelligent robots. If this is accepted as law, it will have very serious consequences for our self-understanding and for the way we live together as a community. The EU Resolution has stimulated various studies, arising mainly from the area of legal studies. It is urgent that the response include also a philosophical evaluation regarding the fundamental concepts at play. This paper seeks to make a contribution precisely in this area. It explores the attribution of legal personhood to machines by focusing on what is happening at the level of meaning. It explores crucial concepts like responsibility, autonomy, person and quasi-person by drawing inspiration from the seminal works of Aristotle and L. Wittgenstein and from the ensuing debates between current philosophers like P. Hacker and D. Dennett. The results of this paper indicate what dangers could lie ahead and what could be the right way to avoid them. (shrink)

Ölümcül Hastalık Umutsuzluk adlı eserinde umutsuzluğu, ben’in bir hastalığı ve kendine yönelen bir ilişkinin sonucu olarak ele alan Danimarkalı filozof Søren Aabye Kierkegaard, bu hastalığın kişide üç farklı şekilde görülebileceğini öne sürmüştür: “(a) bir ben’i olduğunun farkında olmayan umutsuz kişi, (b) kendisi olmak isteyen umutsuz kişi ve (c) kendisi olmak istemeyen umutsuz kişi.” Kierkegaard’a göre kendi ben’ininden kurtulmak isteyen kişi, “olmak istediği ben” hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamamakta ve bu nedenle umutsuzluk yaşamaktadır. Bu çalışma kapsamında Kierkegaard’ın benlik ve (...) umutsuzluk ilişkisi üzerine yaptığı bu tespitin, sosyal psikoloji alanının önde gelen araştırmacılarından biri olan Edward Tory Higgins’ın Benlik Uyuşmazlıkları Kuramı üzerinden okunabileceği öngörülmektedir. Higgins, geliştirdiği kuramda çoklu bir benlik ayrımına gitmekte ve benliği gerçek benlik, ideal benlik ve olması gereken benlik olmak üzere üç alana ayırmaktadır. Bu ayrıma göre gerçek benlik, kişinin sahip olduğunu düşündüğü özelliklerin; ideal benlik, kişinin kendisi olmak için idealde sahip olmayı arzu ettiği özelliklerin; olması gereken benlik ise kişinin taşımak zorunda olduğunu düşündüğü özelliklerin bir bütününü temsil etmektedir. Söz konusu özellikler, kişinin kendi kişisel bakış açısına dayalı olabileceği gibi başkalarının bakış açısından da kaynaklanabilmektedir. Higgins’a göre ikili benlik durumları arasındaki uyuşmazlık (örneğin gerçek benlik-ideal benlik ya da gerçek benlik-olması gereken benlik) kişide, kendi beklentilerini ya da başkalarının beklentilerini karşılamada yetersiz kaldığı yönünde negatif duyuşlar yaratmaktadır. Bu duyuşlar arasında depresyonun bir parçası olan umutsuzluk da yer almaktadır. Şimdiki çalışma Kierkegaard’ın tasvir ettiği “olmak istediği ben hâline gelemediği için olduğu ben’ine katlanamayıp umutsuzluğa yakalanan” kişinin içinde bulunduğu durumu, Higgins’ın öne sürdüğü “gerçek benlik-ideal benlik uyuşmazlığının depresyonla (dolayısıyla umutsuzlukla) ilişkili olabileceği” argümanıyla ilişkili bir biçimde ele almayı ve bu yolla benlik ve umutsuzluk ilişkisini felsefe ve psikoloji disiplinlerinin kesişiminde incelemeyi amaçlamaktadır. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. (...) Epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

To justify inductive inference and vanquish classical skepticisms about human memory, external world realism, etc., Richard Fumerton proposes his “inferential internalism,” an epistemology whereby humans ‘see’ by Russellian acquaintance Keynesian probable relations (PRs) between propositions. PRs are a priori necessary relations of logical probability, akin to but not reducible to logical entailments, such that perceiving a PR between one’s evidence E and proposition P of unknown truth value justifies rational belief in P to an objective degree. A recent critic of (...) inferential internalism is Alan Rhoda, who questions its psychological plausibility. Rhoda argues that in order to see necessary relations between propositions E and P, one would need acquaintance with too many propositions at once, since our evidence E is often complex. In this paper, I criticize Rhoda’s implausibility objection as too quick. Referencing the causal status effect (CSE) from psychology, I argue that some of the complex features of evidence E contribute to our type-categorizing it as E-type, and thus we do not need to ‘see’ all of the complex features when we see the PR between E and P. My argument leaves unchanged Fumerton’s justificatory role for the PR, but enhances its psychological plausibility. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

[...] Rousseau bir yandan çağının yükselen değerlerinden yararlanırken diğer yandan bu değerlerin içeriden eleştirisini yapmayı başarabilen düşünürlerden biri olduğu için fikirleri ölümünden asırlar sonra bile önemini yitirmemiştir. Demokratik devletlerin meşruiyet krizinin giderek derinleştiği ve çoğunlukçu, majoritarian, ideolojilerin etraflıca sorgulanmaya başlandığı çağımızda, demokrasiyi çoğunluk kararına ek olarak “rıza”, “Yurttaşlık”, “sivil özgürlük”, “kamusal uzlaşı” ve “Genel İrade” kavramlarıyla birlikte ele alan Rousseau’yu yeniden okumak önemlidir [...] Rousseau-demokrasi ilişkisinin kazılıp ortaya çıkartılacağı bu metinde uğranılacak olan kavramsal duraklar sırasıyla: Eşitsizlik (doğal ve toplumsal), (...) özgürlük (doğal ve sivil), politik bütün (bodypolitic), Genel İrade, ortak iyi (common good) ve Egemen olmalıdır. Söz konusu kavramlar, Rousseau’nun onlara yüklediği özgün anlamları gözden kaçırılmadan sanki ilk defa karşılaşılıyormuşçasına bir zihin açıklığı ile okundukları zaman, onun demokrasi görüşü de gün ışığına çıkartılabilir. (shrink)

Genetics: Medical, Theological and Ethical Aspects Tibbi, Dini ve Etik Boyutlariyla Genetik -/- Genetik bilimi biyolojinin botanik ve zooloji alanındaki uygulamalarını aşarak, sınırlarını önce antropolojiye sonra tıbba doğru hızla genişletmiştir. Öyle ki artık biyokimyadan onkolojiye kadar neredeyse tüm biyomedikal disiplinler, genetiğin kavramları, ilkeleri ve metodolojisi ile aşılanmıştır. Modern tıbbın uygulama alanında geniş bir yer tutan genetik bilimi, bir hastalığa dair risk analizi, teşhis ve tedavi seçeneklerinin belirlenmesi, prognozun değerlendirilmesi gibi klinik uygulamanın farklı evrelerinde söz sahibi olmaktadır. İçinde bulunduğumuz 21. yüzyılda (...) ise bu etkileşim eskisinden daha da güçlü hale gelerek devam etmektedir. Genetik biliminin klinikteki etkilerinin kapsamlı bir şekilde değerlendirildiği bu kitap, tüm dünyada tıbbın seyrini değiştirecek gelişmelere zemin teşkil eden genetik disiplininin olumlu ve olumsuz etkileri hakkında okuyucuya yetkili ağızlardan bilgiler taşımayı ve daha net bir fikir oluşturmayı hedeflemektedir. Kitapta dört ana bölüm bulunmaktadır. İlk bölümde doğum öncesi genetik uygulamalara, ikinci bölümde doğum sonrası (çocuk ve erişkinde) genetik testlere, üçüncü bölümde tıbbi genetiğin sıcak tartışma konusu olan Spinal Müsküler Atrofi’ye (SMA) ve dördüncü bölümde ise genetik bilgiyi felsefi bakışla ele alan makalelere yer verilmiştir. Genetiğin tıp pratiğini değiştirici ve dönüştürücü etkisine multidisipliner bir yaklaşımla ışık tutmayı amaçlayan bu eserin genetik hakkındaki Türkçe literatüre katkıda bulunmasını ümit ediyoruz. (shrink)

Bilim felsefesinin en temel problemlerinden biri olan sınırlandırma problemi belirli bir ölçüt vasıtası ile bilimi, bilimsel olmayan ya da sahte/sözde bilim olan etkinliklerden ayırt edip edemeyeceğimizi konu edinmektedir. Literatüre baktığımızda felsefeciler –özellikle bilim felsefecileri– bilimin doğasını karakterize etme girişiminde bulunurken bilim dilinin mantıksal yapısına ya da bilimin tarihsel süreçlerine odaklanarak, bilimi bilimsel olmayan ya da sahte-bilim olan etkinliklerden ayırt etmişlerdir. Bu çalışma ise farklı bir yaklaşım benimseyerek sınırlandırma problemine, felsefecilerin değil, bilim insanlarının perspektifi ile bakmayı amaçlamaktadır. Bu sebeple alanında deneyimli (...) ve çeşitli bilim dallarında profesör olan otuz bilim insanı ile niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan yapılandırılmış görüşme tekniği uygulanmıştır. Bu görüşmeler aracılığıyla bilim insanlarının sınırlandırma problemi hususunda öne sürdükleri görüşler açığa çıkartılıp değerlendirilmiştir. Değerlendirme neticesinde üç temel bulguya ulaşılmıştır. İlki, sınırlandırma problemine ilişkin sorularımıza bilim insanları tarafından getirilen yanıtların birçoğu temel felsefi yaklaşımlarla uyuşmaktadır. Elde ettiğimiz verileri farklı temalar altında analiz ettiğimiz bu çalışmada, sınırlandırma problemine dair yaygın felsefi görüşlerin, bilim insanlarının görüşleri ile anlamlı benzerlikler taşıdığı kısımlar vurgulanmıştır. İkincisi, sınırlandırma problemi ve bu problemlerle ilişkili diğer meseleler üzerinde felsefi olarak sağlanamayan uzlaşma, bilim insanları arasında da mevcuttur. Ne var ki bu ihtilaf dengeli bir biçimdedir, öyle ki benzer yanıtlara sahip olan bilim insanları baskın bir grup sayısına ulaşmamıştır. Üçüncü ve son olarak, bilim insanlarının bilim felsefesinin temel problemlerine yüksek oranda yabancı olduğu görülmektedir. Bu bulgu, her ne kadar nicel olmayan bir yolla ölçülmüşse de verilerin dikkatli analizi durumun bu yönde olduğunu göstermektedir. Tüm bu temel bulgular ışığında, genel değerlendirmemiz, farklı türden yapılandırılmış görüşmelerin çok daha detaylı sonuçlar temin edebileceğidir. (shrink)

Bilim Felsefesi, felsefenin diğer disiplinleriyle karşılaştırıldığında oldukça yeni sayılabilecek bir felsefe disiplinidir. Felsefenin bilimi ve bilimsel bilgiyi ele alıp soruşturan bir alt disiplinidir. Bilim felsefesi, özellikle bilimin ve bilimsel bilginin ne olduğundan hareketle bilimsel yöntemin ve bilimsel teorilerin yapısının ve dilinin ne olduğuna kadar pek çok konu ve sorunu ele alan felsefi bir araştırmadan meydana gelir. Bilim hakkında yürütülen tüm bu araştırmalar, felsefi bir bakış açısı altında eleştirel bir yaklaşımla ele alınarak soruşturulur.

1988 yılında kurulan Tıp Fakültemiz Yurdumuzun en genç Tıp Fakültesi olarak süratle gelişmesini sürdürmekte ve her geçen gün bir eksiğini daha tamamlamaktadır. Bugün ilk sayısını çıkardığımız bu dergi ile özellikle bir Tıp Fakültesi için en önemli eksiklerden birisi olan bir bilimsel yayın organı eksikliğini de gidermiş oluyoruz. -/- Her gün baş döndürücü değişimlere sahne olan tıp dünyasında olan bitenler, günümüzün iletişim araçları ile en uç noktalara kadar çok kısa sürelerde gidebilmektedir. Bu iletişimde tıp yayınlarının önemi büyüktür. Elde edilen araştırma sonuçlarının, (...) önerilerin tıpla uğraşanlara aktarılması ile daha ekonomik bilgilenme olanağı elde edilebildiği gibi, doğruyu bulabilme açısından da meslektaşlar arasında geniş katılımlı, bir tartışma ortamının dolması ve alınacak reaksiyonlara göre de daha pozitif bir şekilde yönlenme şansı ortaya çıkmış olmaktadır. Tüm kısıtlı olanaklarımıza rağmen, amacımız, ilk sayıdan itibaren bu yöndeki işlevimizi en iyi şeklide yerine getirebilmek olacaktır. Şimdilik yılda iki kez olarak yayınlanacak olan dergimiz tıp alanında çalışan, araştıran herkese açıktır. -/- Fakültemizin yer aldığı Güneydoğu Anadolu Bölgesi tıbbi araştırmaları ve sahra çalışmaları için oldukça bakir bir saha olarak karşımızda bulunmaktadır. Araştırma olanaklarımız arttıkça özellikle bölgenin sağlık sorunlarına daha etkili bir biçimde el atacak ve onlara çözüm arayacak olan araştırıcı arkadaşlarımız için dergimiz, elde ettikleri sonuçlan diğer meslektaşlarımıza aktarmada onların kulağı ve dili olacaktır. -/- Bu vesile ile Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisinin tüm tıp dünyasına yararlı olmasını gönülden arzu ederken; dergimizin ciddi bir periyodik olma özelliğini kazanmasında ve bu özelliğini korumasında değerli tıp çalışanlarının desteğini bekler, çalışmalarında başarılar dilerim. -/- Saygılarımla,. (shrink)

Epistemological disjunctivism says that one can know that p on the rational basis of one’s seeing that p. The basis problem for disjunctivism says that that can’t be since seeing that p entails knowing that p on account of simply being the way in which one knows that p. In defense of their view disjunctivists have rejected the idea that seeing that p is just a way of knowing that p (the SwK thesis). That manoeuvre is familiar. In this paper (...) I explore the prospects for rejecting instead the thought that if the SwK thesis is true then seeing that p can’t be one’s rational basis for perceptual knowledge. I explore two strategies. The first situates disjunctivism within the context of a ‘knowledge-first’ approach that seeks to reverse the traditional understanding of the relationship between perceptual knowledge and justification (or rational support). But I argue that a more interesting strategy situates disjunctivism within a context that accepts a more nuanced understanding of perceptual beliefs. The proposal that I introduce reimagines disjunctivism in light of a bifurcated conception of perceptual knowledge that would see it cleaved along two dimensions. On the picture that results perceptual knowledge at the judgemental level is rationally supported by perceptual knowledge at the merely functional or ‘animal’ level. This supports a form of disjunctivism that I think is currently off the radar: one that’s consistent both with the SwK thesis and a commitment to a traditional reductive account of perceptual knowledge. (shrink)

Bu çalışmada küçük yaşlardan itibaren düşünmek ve sorgulamaktan zevk alan çocuklara düşünme becerisi kazandırma, düşündüklerini anlamlandırmalarını sağlayan en etkili yollardan biri olan Çocuklar İçin Felsefe (P4C) Yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada düşünmenin ne anlama geldiği, birkaç düşünme becerisinin (yaratıcı, eleştirel, tutum, problem çözme düşünmenin) özellikleri; felsefi düşünmenin ve temel özelliklerinin ne olduğu vurgulanarak felsefî düşünmenin, yaratıcı, eleştirel ve yansıtıcı düşünme özellikleriyle birlikte fen bilimleri dersine olan tutum ve öğrencilerin problem çözme becerileri (...) ortak olan ve ayırt edici özellikleri açıklanmaya çalışılmıştır. Çocuklar İçin Felsefenin tarihsel gelişimi, ulaşmak istediği amaçlar, içerdiği yöntemler, kolaylaştırıcı olarak öğretmenin rolü ve sağladığı faydalar ele alınmıştır. Sonuçta, çocuğa felsefi düşünmenin kazandırılmasında, geliştirilmesinde ve çocuğa düşünebilme becerisi kazandırmada çocuklar için felsefe eğitiminin en etkili ve verimli yollardan biri olduğu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu çalışma Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının uygulama basamaklarına ilişkin bilgilere de yer vermektedir. Çocuklar İçin Felsefe uygulamalarını 7 hafta ve her derste 3 saat olmak üzere toplamda 21 saat şeklinde, Şanlıurfa ili Haliliye ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 4. sınıf öğrencilerinden seçilen deney ve kontrol grubu ile gerçekleştirilmiştir. Bu süreç karma araştırma yöntemi kullanılarak yürütülmüştür. Bu araştırmada nicel veriler toplanıp analiz edildikten sonra nitel veriler toplandığı için açıklayıcı sıralı karma araştırma yönteminin kullanılması tercih edilmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda; ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda; verilerin derinlemesine analizi yapılacağı için durum çalışması kullanılmıştır. Çocuklar için felsefe yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisine etkisine ilişkin değişkenler özenle incelenmiş ve bulgular yorumlanmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda; Çocuklar için Felsefe Yaklaşımının öngördüğü etkinlikler ve uygulamalar kullanılarak yürütülen öğretimin; 4.sınıf öğrencilerinin fene yönelik tutum ve problem çözme becerisini olumlu yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. (shrink)

Bilimin ve felsefenin en tartışmalı konularından olan nedensellik, biyoloji bağlamında ele alındığında çok daha kompleks bir sorunla karşılaşılmaktadır. Klasik nedensellik; yapı ve sistemleri indirgeyerek, parçalara ayırarak incelerken biyolojik sistemlerde bu olanaksızdır. Fakat biyolojik yapılarda bu tür bir müdahale sistemin kendine özgü (sui generis) özellikleri gereği mümkün değildir. Biyolojik sistemlerde sayısız olay meydana gelir ve neredeyse bütün bu olaylar, süreçler birbirleriyle ilişkilidir. Bu nedenle biyolojik yapılardaki etkileşimleri açıklayıp anlamlı hale getirebilmek için korelasyon, heterarşi, emergent özellikler, süreç felsefesi, epigenetik, geri bildirim döngüleri (...) gibi kavramlar üretilmiştir. Bütün bunlar da bir anlamda biyoloji alanında nedensellik kavramının bilhassa fizik biliminden farklılık gösterdiğine işaret eder. Nitekim bu çalışmanın temel amacı da biyoloji felsefesindeki nedensellik kavramının bilhassa fiziksel bilimlerden farklı olduğunu göstermek olmuştur. Böylelikle tezde ulaşılan önemli sonuçlardan birisi de geleneksel anlayışın aksine bilim felsefesi yapma biçiminin fiziğe göre değil de biyolojinin kendine özgü kavramsal ve yöntemsel süreçlerinde incelenmesi gerektiğini açığa çıkarmıştır. (shrink)

Hume’s discussion of space in the Treatise addresses two main topics: divisibility and vacuum. It is widely recognized that his discussion of divisibility contains an answer to Bayle, whose Dictionary article “Zeno of Elea” presents arguments about divisibility as support for fideism. It is not so widely recognized that, elsewhere in the same article, Bayle presents arguments about vacuum as further support for fideism. This paper aims to show that Hume’s discussion of vacuum contains an answer to these vacuum-based fideistic (...) arguments. Key to this answer is a distinction between two ways in which vacuum was conceived in the early modern period: i) as a genuine thing that has spatial properties, and yet is immobile, indivisible, and penetrable ; ii) as a mere absence of spatial things. This paper also aims to provide a novel defense of Hume against the long-standing objection that he is inconsistent in denying that we can conceive of a vacuum, while allowing that we can conceive of “invisible and intangible distance.” As I interpret him, Hume consistently denies that we can conceive of a positive vacuum, while allowing that we can conceive of two or more objects’ being arranged so as to have privative vacuum between them. (shrink)

in the treatise, hume claims to identify many “fictions of the imagination” among both “vulgar” and philosophical beliefs. To name just a few, these include the fiction of one aggregate composed of many parts,1 the fiction of a material object’s identity through change, and the fiction of a human mind’s identity through change and interruption in its existence. Hume claims that these fictions and others like them are somehow defective: in his words, they are “improper,” “inexact,” or not “strict”. I (...) will argue that this claim conflicts with other commitments.. (shrink)

This essay gives a new interpretation of Hume's second thoughts about minds in the Appendix, based on a new interpretation of his view of composition. In Book 1 of the Treatise, Hume argued that, as far as we can conceive it, a mind is a whole composed by all its perceptions. But—this essay argues—he also held that several perceptions form a whole only if the mind to which they belong supplies a “connexion” among them. In order to do so, it (...) must contain a further perception or perceptions. But when the perceptions in question are all of those belonging to a given mind—as in the section “Of personal identity” and the Appendix—there cannot be a further perception in that mind, and so those perceptions do not form a whole. Hence, Hume's views were inconsistent. This essay argues that, unlike most others, this interpretation explains his retreat to skepticism in the Appendix. (shrink)

The mature materialism of Joseph Priestley's Disquisitions relating to Matter and Spirit of 1777 is based on three main arguments: that Newton's widely-accepted scientific methodology requires the rejection of the 'hypothesis' of the soul; that a dynamic theory of matter breaks down the active/passive dichotomy assumed by many dualists; and that interaction between matter and spirit is impossible. In Matter and Spirit it is the first two arguments which are given greatest prominence; but it is the third argument which first (...) brought Priestley to take materialism seriously. It was an argument which had persistently troubled him in his dualist years, but it was not until 1774 in the Examination that he 'first entertained a serious doubt of the truth of the vulgar hypothesis'. Underlying this fact is an episode of some complexity which this article examines. (shrink)

Public and research libraries have long provided resources in electronic formats, and the tension between providing electronic resources and patron privacy is widely recognized. But assessing trade-offs between privacy and access to electronic resources remains difficult. One reason is a conceptual problem regarding intellectual freedom. Traditionally, the LIS literature has plausibly understood privacy as a facet of intellectual freedom. However, while certain types of electronic resource use may diminish patron privacy, thereby diminishing intellectual freedom, the opportunities created by such resources (...) also appear liberty-enhancing. Adjudicating between privacy loss and enhanced opportunities on intellectual freedom grounds must therefore provide an account of intellectual freedom capable of addressing both privacy and opportunity. I will argue that intellectual freedom is a form of positive freedom, where a person’s freedom is a function of the quality of her agency. Using this view as the lodestar, I articulate several principles for assessing adoption of electronic resources and privacy protections. (shrink)

This essay compares and contrast Priestley and Burke on the nature of progress and politics and why, after having begun as political comrades, they arrived at such different evaluations of the French Revolution. Priestley had a robust account of progress, Burke a fragile one. Priestley's ideal, unlike Burke's, was not that of civic virtue but that of commercial virtue. By restricting the scope of government, Priestley diminished the status of the political virtues.

Tradução para o português do ensaio "Freedom and Resentment”, de P. F. Strawson. Publicado originalmente em Proceedings of the British Academy, v. 48, 1960. Republicado em Freedom and Resentment and Other Essays. Londres: Methuen, 1974. [Routledge, 2008, p. 2-28]. Publicado na coletânea: Ensaios sobre a filosofia de Strawson: com a tradução de Liberdade e ressentimento & Moralidade social e ideal individual. Organizadores: Jaimir Conte & Itamar Luís Gelain. Editora da UFSC, 2015. ISBN: 9788532807250.

Full-bodied materialism is a rarity in British philosophy. In fact, notable British materialists before recent times seem to number only two: Thomas Hobbes in the seventeenth century, and Joseph Priestley in the eighteenth. Their materialisms were attempts to construct a scientific ontology, but there the similarity ends, since they had very different ideas of the nature of science. Hobbes took science to be the study of motion, using Galilean geometric method; Priestley worked with a Newtonian methodology and conceived of matter (...) as spheres of force centred on point particles. (shrink)

In discussions of state surveillance, the values of privacy and security are often set against one another, and people often ask whether privacy is more important than national security.2 I will argue that in one sense privacy is more important than national security. Just what more important means is its own question, though, so I will be more precise. I will argue that national security rationales cannot by themselves justify some kinds of encroachments on individual privacy (including some kinds that (...) the United States has conducted). Specifically, I turn my attention to a recent, well publicized, and recently amended statute (section 215 of the USA Patriot Act3), a surveillance program based on that statute (the National Security Agency’s bulk metadata collection program), and a recent change to that statute that addresses some of the public controversy surrounding the surveillance program (the USA Freedom Act).4 That process (a statute enabling surveillance, a program abiding by that statute, a public controversy, and a change in the law) looks like a paradigm case of law working as it should; but I am not so sure. While the program was plausibly legal, I will argue that it was morally and legally unjustifiable. Specifically, I will argue that the interpretations of section 215 that supported the program violate what Jeremy Waldron calls “legal archetypes,”5 and that changes to the law illustrate one of the central features of legal archetypes and violation of legal archetypes. The paper proceeds as follows: I begin in Part 1 by setting out what I call the “basic argument” in favor of surveillance programs. This is strictly a moral argument about the conditions under which surveillance in the service of national security can be justified. In Part 2, I turn to section 215 and the bulk metadata surveillance program based on that section. I will argue that the program was plausibly legal, though based on an aggressive, envelope-pushing interpretation of the statute. I conclude Part 2 by describing the USA Freedom Act, which amends section 215 in important ways. In Part 3, I change tack. Rather than offering an argument for the conditions under which surveillance is justified (as in Part 1), I use the discussion of the legal interpretations underlying the metadata program to describe a key ambiguity in the basic argument, and to explain a distinct concern in the program. Specifically that it undermines a legal archetype. Moreover, while the USA Freedom Act does not violate legal archetypes, and hence meets a condition for justifiability, it helps illustrate why the bulk metadata program did violate archetypes. (shrink)

There have long been calls from industry for guidance in implementing strategies for sustainable development. The Circular Economy represents the most recent attempt to conceptualize the integration of economic activity and environmental wellbeing in a sustainable way. This set of ideas has been adopted by China as the basis of their economic development, escalating the concept in minds of western policymakers and NGOs. This paper traces the conceptualisations and origins of the Circular Economy, tracing its meanings, and exploring its antecedents (...) in economics and ecology, and discusses how the Circular Economy has been operationalized in business and policy. The paper finds that while the Circular Economy places emphasis on the redesign of processes and cycling of materials, which may contribute to more sustainable business models, it also encapsulates tensions and limitations. These include an absence of the social dimension inherent in sustainable development that limits its ethical dimensions, and some unintended consequences. This leads us to propose a revised definition of the Circular Economy as “an economic model wherein planning, resourcing, procurement, production and reprocessing are designed and managed, as both process and output, to maximize ecosystem functioning and human well-being”. (shrink)

I give concise derivations of Price's equation and the criteria for kin and group selection, prove that kin and group selection are equivalent, and discuss the controversies about altruism.

A comprehensive introduction to the ways in which meaning is conveyed in language. Alan Cruse covers semantic matters, but also deals with topics that are usually considered to fall under pragmatics. A major aim is to highlight the richness and subtlety of meaning phenomena, rather than to expound any particular theory.

In general relativity, a spacetime and a gravitational field form an indivisible unit: no field, no spacetime. This is a lesson of Einstein's hole argument. We use a simple transformation in a Schwartzschild pacetime to illustrate this.

In his Treatise of Human Nature Hume argues for a provocative account of the soul; the soul - or self, as he prefers to call it - is nothing but a bundle of perceptions. But this bold thesis, concedes Hume, gives rise to a predicament concerning two incompatible propositions, or principles as he calls them: one on the nature of perceptions, the other on the capabilities of the mind: "In short, there are two principles, which I cannot render consistent; nor (...) is it in my power to renounce either of them, viz. that all our distinct perceptions are distinct existences, and that the mind never perceives any real connexion among distinct existences". But the situation is not hopeless, thinks Hume. Someone might be able to show that these principles are actually consistent: "Others, perhaps, or myself, upon more mature reflection, may discover some hypothesis, that will reconcile those contradictions". (Treatise 636, my emphasis) My paper is an attempt to throw light on this important component in Hume’s analysis of his account of the self. In the course of our investigation of Hume's suggestion that an hypothesis can resolve his contradiction we will learn more about his conception of a contradiction - ultimately enriching our understanding of his account of the soul. (shrink)

According to Russell, the notation in Principia Mathematica has been designed to avoid the vagueness endemic to our natural language. But what does Russell think vagueness is? My argument is an attempt to show that his views on vagueness evolved and that the final conception he adopts is not coherent. Three phases of his conception of vagueness are identified, the most significant being the view that he articulates on vagueness in his 1923 address to the Jowett Society. My central thesis (...) is that the 1912 conception of vagueness -- what I characterize as "semantic egalitarianism" -- seriously conflicts with the later paradoxical account of vagueness. (shrink)

Towards the end of 1911, Russell complains that philosophy has unfortunately not produced a set of religious beliefs that he can rely on in his personal life. Early in his career philosophy had appeared very promising. But the adoption of G.E. Moores's philosophical views put paid to the "last hope of getting any creed out of philosophy". My paper is an attempt to show that Russell ought to celebrate, and not complain about the products of his philosophical endeavours. His correspondence (...) with Lady Ottoline Morrell contains a fascinating methodological hypothesis on the relationship between emotions and understanding: an hypothesis that can be used to produce the religion that Russell is after in 1911. This view will later form the basis of some of Russell's most obscure writings on religion - namely, his work on mysticism. (shrink)

This study used a partial least squares structural equation modelling (PLS-SEM) to estimate curriculum management's direct and indirect effects on university graduate programmes' viability. The study also examined the role of institutional effectiveness in mediating the nexus between the predictor and response variables. This is a correlational study with a factorial research design. The study's participants comprised 149 higher education administrators (23 Faculty Deans and 126 HODs) from two public universities in Nigeria. A structured questionnaire designed by the researchers was (...) used for data collection. The questionnaire was duly validated with an acceptable scale and item content validity indices. The dimensionality of the instrument was determined using exploratory factor analysis (EFA). Convergent validity was based on Average Variance Extracted (AVE), whereas discriminant validity was based on Fornell-Lacker criteria and the Hetero-Trait Mono-Trait (HTMT) ratio. Acceptable composite reliability estimates of internal consistency were reached for the three sub-scales. Following ethical practices, the questionnaire was physically administered to respondents and retrieved afterwards. Smart PLS (version 3.2.9) and SPSS (version 26.0) programs were used for all the statistical analyses. This study uncovered significant direct and indirect effects of curriculum management on the viability of graduate programmes. Institutional effectiveness significantly impacted graduate programmes’ viability while mediating the nexus between curriculum management and graduate programmes’ viability. Curriculum management and institutional effectiveness jointly explained a significant proportion of graduate programmes’ viability variance. The result of this study proved that graduate programmes’ viability depends, to a great extent, on how much curriculum is managed and how effective institutions are with their services. The result of this study can enable institutions seeking to run viable graduate programmes to re-evaluate their curriculum management practices and the effectiveness of their services. (shrink)

So-called “traditional epistemology” and “Bayesian epistemology” share a word, but it may often seem that the enterprises hardly share a subject matter. They differ in their central concepts. They differ in their main concerns. They differ in their main theoretical moves. And they often differ in their methodology. However, in the last decade or so, there have been a number of attempts to build bridges between the two epistemologies. Indeed, many would say that there is just one branch of philosophy (...) here—epistemology. There is a common subject matter after all. In this paper, we begin by playing the role of a “bad cop,” emphasizing many apparent points of disconnection, and even conflict, between the approaches to epistemology. We then switch role, playing a “good cop” who insists that the approaches are engaged in common projects after all. We look at various ways in which the gaps between them have been bridged, and we consider the prospects for bridging them further. We conclude that this is an exciting time for epistemology, as the two traditions can learn, and have started learning, from each other. (shrink)

Pascal’s Wager involves expected utilities. In this chapter, we examine the Wager in light of two main features of expected utility theory: utilities and probabilities. We discuss infinite and finite utilities, and zero, infinitesimal, extremely low, imprecise, and undefined probabilities. These have all come up in recent literature regarding Pascal’s Wager. We consider the problems each creates and suggest prospects for the Wager in light of these problems.

I argue that most counterfactuals are false.

This is a transcript of a conversation between P F Strawson and Gareth Evans in 1973, filmed for The Open University. Under the title 'Truth', Strawson and Evans discuss the question as to whether the distinction between genuinely fact-stating uses of language and other uses can be grounded on a theory of truth, especially a 'thin' notion of truth in the tradition of F P Ramsey.